çıldırmış
kadın bu yağmur
saldırırken
marşlarla karanlığa
korkudan
bir sabun gibi eri
gecenin
kara kuru ellerinde
toprağın
ete açlığını doyuran
cesetler
gibi çürü çırılçıplak
tamahkâr camlarda çırpınan
gürültüsünde
kelimelerin
cinnet çığlık çığlığa
sokağa
dinerken
sağanak sağanak
günahlar işle nakışlar
gibi
yelkovanlarını söktüğün saatlere
kaidesine
mahcup bir heykel
kadar suçlu dur karşısında
boynu bükük
akreplerin
körkütük paslı saçaklarda su
inim inim
inlerken aşksız ece Pablo Picasso, 1927
kaldır
uyuklayan kızları paldır
küldür onlar da
görsün şehvet
nasıl da bir
kemik gibi uluyor
ağzında felçli kaldırımların
elinde
imdat çekicidir günah
yontarken
etinde nedameti
tüm hileli
oyunlarda acele ten
ebelenen
bir kutlu çocuk olup
olmadığını düşün
tevbenin
harama çözülen gözlerini
yum
tin’e ve
kevser’e küvetlerde
yun paklan
borulardan balçık
balçık
kanalizasyonlara akarak
(2011)
